Samsung Galaxy S20 Ultra Cameratest - Review - Tweakers

Inleiding: het camera-eiland

Samsungs Galaxy S20 Ultra is groot en dik, heeft een snelle soc, een flinke sloot ram en een zeer vloeiend scherm. Zijn fikse afmetingen heeft het toestel vooral te danken aan de vele camera's en de grote sensoren die Samsung gebruikt voor het eerste Ultra-model in de Galaxy S-serie. Die passen simpelweg niet in een slanke smartphone.

Met zijn camera's moet de S20 Ultra zich onderscheiden van de andere S20-modellen en de concurrentie. Samsung legt veel nadruk op de fotografiemogelijkheden en het toestel biedt op dat vlak ook de meeste nieuwe ontwikkelingen. Daarom zijn we, zodra we een testexemplaar in handen kregen, aan de slag gegaan met een cameravergelijking. Een volledige review van de Galaxy S20-serie volgt later; voor nu focussen we ons op de camera's.

Het camera-eiland achter op de Galaxy S20 Ultra is fors van formaat, maar zit dan ook bomvol met sensoren en lenzen. Het gaat om een beproefde combinatie van een normale groothoeklens, een ultragroothoeklens en een telelens. Er zit nog een vierde lens aan de achterkant: een time-of-flightsensor waarmee je geen foto's kunt maken. Samsung gebruikt die sensor om diepte te meten in bijvoorbeeld de portretstand, om zo een scherptediepte-effect te creëren.

In bovenstaande tabel hebben we de specificaties van alle camera's in de S20 Ultra op een rij gezet. Op de volgende pagina's vergelijken we per camera de Galaxy S20 Ultra met topmodellen van andere fabrikanten. Alle foto's zijn gemaakt met de standaardinstellingen van de camera-app. Daarbij staat hdr in de automatische stand en past Samsung automatische optimalisaties toe aan de hand van scèneherkenning.

Zoombereik

Samsung geeft je in de camera-app knoppen om te zoomen van 0,5x tot maar liefst 100x. Om zover te komen wordt flink wat digitale zoom ingezet. Met de onderstaande reeks foto's laten we het volledige zoombereik zien. In de 0,5x-stand gebruikt de S20 Ultra de ultragroothoekcamera, de 1x- en 2x-standen gebruiken de primaire camera en vanaf de 4x-zoomstand schakelt de smartphone over naar de telecamera.

Vlnr: 0,5x, 1x, 2x, 4x, 5x, 8x, 10x, 30x, 100x

Voor de primaire camera gebruikt Samsung een 108-megapixelsensor. De fabrikant legt veel nadruk op het gigantische aantal pixels, maar eigenlijk is het formaat veel interessanter. Het betreft een 1/1,33"-sensor met een oppervlakte van zo'n 69mm². Daarmee is de chip ongeveer drie keer zo groot als de primaire camerasensor in de Galaxy S10+, Pixel 4 en iPhone 11 Pro Max. Ook is het bijna een verdubbeling van de sensoroppervlakte in de Huawei P30 Pro.

De sensorgrootte staat in een directe verhouding tot de beeldkwaliteit. Een grotere sensor vangt meer licht en dat levert betere foto's op met minder ruis. Hoewel de sensor relatief groot is, zijn de pixels met 0,8 micron piepklein. Dat is ook niet gek, want de sensor heeft er maar liefst 108 miljoen.

Technisch gezien heeft de S20 Ultra een 108-megapixelsensor, maar in de praktijk gedraagt hij zich als een 12-megapixelexemplaar. Standaard staat de camera-app ook ingesteld op het maken van 12-megapixelfoto's. Kleine pixels zijn niet bevorderlijk voor de beeldkwaliteit bij weinig licht, dus combineert Samsung de informatie van negen pixels tot één pixel. Die gecombineerde pixels zijn dan met 2,4 micron een stuk groter.

Bovendien is het kleurenfilter van Samsungs S5KHM1-sensor identiek aan een kleurenfilter van een 12-megapixelsensor. Dat wil zeggen dat onder iedere kleur negen pixels zijn gegroepeerd. De sensor kan wel 108-megapixelfoto's maken, maar moet dan de kleuren terugrekenen aan de hand van omliggende pixels. Op de volgende pagina gaan we dieper in op de techniek van de gebruikte sensor en vergelijken we de 108-megapixelsensor uit de S20 Ultra met de variant die Xiaomi al langer gebruikt.

Galaxy S20 Ultra vs. Pixel 4, iPhone 11 Pro Max en Huawei P30 Pro

Eerst vergelijken we de primaire camera van de Galaxy S20 Ultra in de praktijk met de beste smartphonecamera's tot nu toe: de Pixel 4, iPhone 11 Pro Max en Huawei P30 Pro. Bij de S20 Ultra gebruiken we de 12-megapixelstand, waarin dus voor iedere pixel informatie uit negen pixels wordt gecombineerd.

Vlnr: Samsung S20 Ultra, Pixel 4, iPhone 11 Pro Max, Huawei P30 Pro

Bij goede lichtomstandigheden produceert de S20 Ultra prima foto's, maar het voordeel van de grotere sensor is niet direct zichtbaar. De concurrenten met kleinere sensor doen er niet of nauwelijks voor onder als het gaat om detailweergave. De grote sensor moet vooral uitblinken bij weinig licht. Of dat in de praktijk zo is, vergelijken we in onderstaande foto's, die ongeveer een uur na zonsondergang zijn gemaakt.

Vlnr: Samsung S20 Ultra, Pixel 4, iPhone 11 Pro Max, Huawei P30 Pro

Wat opvalt, is dat de S20 Ultra een hogere isowaarde kiest dan de smartphones met een kleine sensor. Dat levert een kortere sluitertijd op en dus minder kans op bewegingsonscherpte. De Pixel en de iPhone houden de isowaarde laag om de ruis te beperken; de sluitertijd is daardoor langer, maar vanwege de stabilisatie is dat geen probleem.

Samsung past agressieve ruisreductie toe op sommige delen van de foto. De software lijkt oppervlakken te zoeken die glad zouden moeten zijn, zoals de lucht of een egale muur, maar in de praktijk gaat daardoor niet alleen ruis, maar ook detail verloren. Bij de foto onder de brug is dat duidelijk te zien aan de linkerkant. De foto's van de Pixel en iPhone tonen in dat donkere deel veel meer detail. Bij de S20 Ultra is minder ruis te zien, maar zijn ook alle details verdwenen.

De S20 Ultra doet het in het donker beter dan de P30 Pro. Bij Huaweis topmodel van vorig jaar gaat nog meer detail verloren door ruisreductie. De Pixel en iPhone weten in deze situatie ondanks hun kleinere sensor op zijn minst bij te blijven en zijn beter wat details in donkere delen betreft. Zo blijkt maar weer dat de geavanceerde algoritmes van Google en Apple veel invloed hebben op het eindresultaat.

Praktijkfoto's bij weinig licht - Galaxy S20 Ultra

Naast de vergelijkingsfoto's hebben we met de S20 Ultra ook flink wat foto's gemaakt bij weinig licht. Net als bij de vergelijking zien we dat de primaire camera goede plaatjes kan produceren op isowaarden die relatief hoog zijn, maar in veel gevallen zijn delen van de foto voorzien van agressieve ruisreductie, waardoor details verdwijnen. Zo lijkt de camerasoftware te denken dat een betegelde straat een glad oppervlak is, waardoor er niets van de structuur overblijft .

Nachtmodus

Maak je foto's in het donker zonder dat er bewegende onderwerpen in beeld zijn, dan kun je tegenwoordig beter overschakelen naar de nachtmodus. Smartphonecamera's combineren daarin verschillende foto's, met lange en korte sluitertijden, voor een eindresultaat met zo min mogelijk ruis en zoveel mogelijk detail.

De nachtmodus levert bij de S20 Ultra mooie resultaten op. De belichting oogt natuurlijk en de foto's hebben veel details. De uitgestreken vlakken die we bij normale foto's bij weinig licht zien, vind je niet terug in de nachtfoto's.

Scherptediepte

Een grote sensor levert niet alleen betere foto's op bij weinig licht, het sensorformaat bepaalt in combinatie met de brandpuntsafstand en het diafragma van de lens ook de scherptediepte. Als je van dichtbij voorwerpen op de foto zet, zie je de achtergrond wazig worden. Hoe waziger de achtergrond, hoe kleiner de scherptediepte.

Bij de foto van de tafel hebben we scherpgesteld op de onderste tafelpunt. Het verschil in scherptediepte tussen de S20 Ultra, en de Pixel en iPhone met hun veel kleinere sensor is duidelijk zichtbaar. Het verschil met de P30 Pro is minder groot, die heeft immers ook een relatief grote sensor. De onderstaande foto's zijn allemaal gemaakt met de primaire camera van de Galaxy S20 Ultra en geven een indruk van wat in de praktijk mogelijk is.

Samsungs S20 Ultra is niet de eerste smartphone met een 108-megapixelsensor. Die eer komt toe aan Xiaomi. De Chinese fabrikant bracht vorig jaar al de Mi Note 10 uit, met net zoveel megapixels. De sensor die Xiaomi gebruikt, is ook gemaakt door Samsung en heeft hetzelfde formaat. Het is echter niet dezelfde chip. Samsung gebruikt de S5KHM1 met nonabayerfilter en Xiaomi gebruikt de S5KHMX met quadbayerfilter.

Quadbayer vs. nonabayer

Cmos-sensoren in camera's zijn van zichzelf niet in staat om kleur vast te leggen. Om toch kleurenfoto's te kunnen maken, zit er een bayerfilter voor de sensor: een laag met kleurenfilters boven de pixels. Bij een traditionele sensor heeft iedere pixel een filter met een van de drie primaire kleuren. De uiteindelijke kleuren worden berekend met interpolatie; per pixel is er immers maar één kleur vastgelegd. De meeste sensoren hebben een rgbg-filter: ofwel rood, groen, blauw, groen. Er wordt gekozen voor naar verhouding meer groene pixels, omdat deze filters meer licht doorlaten.

In de afgelopen jaren is er een aantal varianten op het traditionele bayerfilter bijgekomen, die nu veelvuldig hun weg naar smartphones vinden. Sinds 2018 zijn er veel smartphones met een 48-megapixelsensor met een quadbayerfilter verschenen. Daarbij worden pixels niet individueel, maar per groepjes van vier van een kleurfilter voorzien. Een 48-megapixelsensor met zo'n filter legt in feite dezelfde kleurinformatie vast als een 12-megapixelsensor met een regulier bayerfilter. De ontbrekende informatie wordt met algoritmes toegevoegd. Door het hogere aantal pixels moet de sensor echter meer details kunnen vastleggen. Fabrikanten stellen de camera's standaard in op het maken van 12-megapixelfoto's, waarbij iedere pixel dus bestaat uit gecombineerde informatie van vier pixels.

Samsungs S5KHMX-sensor uit de Xiaomi Mi Note 10 heeft ook zo'n quadbayerfilter. Dat toestel is dan ook zo ingesteld dat er standaard foto's met een 27-megapixelresolutie uit komen rollen. De S5KHM1-sensor uit de Galaxy S20 Ultra heeft een nonabayerfilter; waarbij achter ieder kleurfilter een groepje van negen pixels zit. Met standaardinstellingen maakt het toestel dan ook 12-megapixelfoto's.

Zowel de S20 Ultra als de Mi Note 10 heeft een optie om 108-megapixelfoto's te maken. Bij onze test van de Xiaomi Mi Note 10 merkten we op dat die hogeresolutiefoto's in sommige omstandigheden meer detail bevatten dan de 27-megapixelfoto's, maar niet altijd. De 108-megapixelfoto's zijn zeker niet vier keer zo scherp. Dat is logisch, want de sensor legt niet genoeg kleurinformatie vast om de volledige resolutie optimaal weer te geven. Bij weinig licht heeft de hoge resolutie geen voordeel en bovendien is de softwarematige verwerking van de 108-megapixelfoto's minder goed. Het kost immers veel rekenkracht om een foto op die resolutie te bewerken. Bij het Xiaomi-toestel is de hdr-modus bijvoorbeeld niet beschikbaar in de 108-megapixelstand.

Als we de S20 Ultra vergelijken met de Mi Note 10, valt als eerste op dat het verwerken van de 108-megapixelfoto's op de Samsung-telefoon veel sneller gaat. Bovendien is de hdr-stand ook beschikbaar. Het maken van foto's in de 108-megapixelstand levert geen grote vertragingen op. Bij het Xiaomi-toestel is dat wel het geval. Die telefoon is echter uitgerust met een midrange-Snapdragon 730G-soc. De Exynos 990 in de S20 Ultra is veel krachtiger.

Samsung S20 Ultra vs. Xiaomi Mi Note 10

De HM1-sensor in de S20 Ultra legt minder kleurinformatie vast dan de HMX-sensor in het Xiaomi-toestel, maar kan meer pixels combineren om ze groter te maken. De S20 Ultra zou het dus beter moeten doen bij weinig licht, maar bij veel licht moet de Xiaomi gedetailleerdere plaatjes produceren. We kijken of dat in de praktijk ook zo is.

We beginnen met een vergelijking van de 108-megapixelstand. In eerste instantie valt vooral het verschil in beeldverwerking op. De S20 Ultra maakt de foto's contrastrijker en de Xiaomi levert wat fletse plaatjes af. Maximaal ingezoomd ogen de Xiaomi-foto's iets scherper, maar het verschil met de Samsung-foto is niet heel groot. Beide foto's zien er smoezelig uit op 100-procentweergave.

Bovenstaande foto's zijn gemaakt in de standaardmodus van beide smartphones. De S20 Ultra combineert daarin negen pixels, wat resulteert in een 12-megapixelfoto en de Mi Note 10 combineert vier pixels met als resultaat een 27-megapixelbestand. Ook in deze situatie is het verschil in beeldverwerking duidelijk zichtbaar. De daadwerkelijke verschillen in detailweergave en ruis zijn niet opzienbarend.

Samsung S20 Ultra: 108 en 12 megapixel

Tijdens het maken van testfoto's met de S20 Ultra hebben we af en toe scènes vastgelegd in zowel de 12- als de 108-megapixelstand. De selectie hieronder toont eerst de lage en daarna de hoge resolutie. Over het algemeen is de 12-megapixelstand de beste keuze. De beeldverwerking is daarin beter dan bij de maximale resolutie en de grotere foto's leveren wat ons betreft niet veel meerwaarde op.

De rechthoekige camera aan de achterkant van de S20 Ultra is een telecamera. Daarachter schuilt een 19mm-lens en om die in de smartphone te krijgen, is een periscopische constructie met een prisma gebruikt. De beeldsensor ligt niet vlak in het toestel, maar staat rechtop in de behuizing. De lens ligt daarnaast en vangt het beeld via het prisma.

Samsung heeft geen beelden vrijgegeven van hoe de S20 Ultra er vanbinnen precies uitziet, maar vorig jaar zette de fabrikant al een filmpje op YouTube dat de werking toont van een telelens die in de behuizing zit. Het is niet exact de opstelling van de S20 Ultra, maar het concept is vergelijkbaar.

Deze constructie is niet nieuw; Huawei stopt ook zo'n periscopische telelens in de P30 Pro en Oppo gebruikt dezelfde techniek in de Reno 10x Zoom. Samsung combineert de liggende lens echter met een veel grotere sensor dan de concurrenten. De telecamera gebruikt een IMX586-sensor met 48-megapixelresolutie en een quadbayerfilter. Dat is een 1/2"-sensor die vorig jaar door veel smartphonefabrikanten in midrangemodellen werd gebruikt als sensor voor de primaire camera.

De 19mm-lens van de S20 Ultra heeft een langere brandpuntsafstand dan de 14,5mm-lens die Huawei gebruikt, maar toch 'zoomt' de P30 Pro verder in, omdat die een veel kleinere sensor heeft. De 'optische zoom' van de S20 Ultra bedraagt 4x ten opzichte van de primaire camera; bij de P30 Pro is dat 5x. De grotere sensor van Samsung moet echter betere resultaten opleveren bij digitale zoom, vanwege de hogere resolutie.

Ook de S10+, Pixel 4 en iPhone 11 Pro Max hebben een telecamera met optische 'zoom', maar die gebruiken geen periscopische lens. Daardoor past er geen lange lens in die smartphones en deze modellen bieden dan ook minder zoom. Onderstaande foto's zijn vanuit hetzelfde standpunt gemaakt, met de maximale 'optische zoom' van iedere camera.

Samsung S20 Ultra vs. Huawei P30 Pro

De S20 Ultra en de Huawei P30 Pro komen wat hardware betreft het meest met elkaar overeen, dus vergelijken we dit tweetal wat uitgebreider. We hebben foto's gemaakt met 5x en 10x zoom, in zowel goede als matige lichtomstandigheden.

Wat details en scherpte betreft zijn de verschillen tussen de twee smartphones niet opvallend groot. Dat is opmerkelijk; we hadden verwacht dat de veel grotere sensor van de S20 Ultra meer verschil zou maken. Zeker bij de 10x-zoomfoto's met digitale zoom zou je denken dat de 48-megapixelsensor van de Samsung-telefoon plaatjes met meer details oplevert, maar de P30 Pro doet daar met zijn 8-megapixelsensor weinig voor onder.

Ook bij de foto's met weinig licht zijn de verschillen in scherpte en beeldruis niet heel groot. Beide smartphones gooien flink wat beeldverwerking over de foto's om ruis weg te werken en het beeld glad te strijken. Daardoor gaat echter ook detail verloren.

Wel gaat de S20 Ultra een stuk beter om met tegenlicht en over het algemeen zijn de kleuren en belichting beter bij de Samsung-telefoon. Dat kan te maken hebben met de grotere sensor, want een grotere sensoroppervlakte levert ook meer dynamisch bereik op, waardoor verschillen tussen donkere en lichte partijen beter kunnen worden weergegeven.

Praktijkfoto's 4x zoom

De camera-interface van de S20 Ultra heeft drie icoontjes om te schakelen tussen de ultragroothoek-, primaire en telelens. Kies je voor de telelens, dan zet de software de telefoon in de 5x-modus. Daarbij wordt al een beetje digitaal ingezoomd, want de telelens zelf biedt immers 4x zoom. Voor onderstaande foto's hebben we de zoomstand op 4x ingesteld.

Praktijkfoto's 10x zoom

Onderstaande foto's zijn gemaakt met de 10x-zoomstand. De S20 Ultra levert dan nog goed bruikbare foto's af. Als je de foto's op volledig formaat bekijkt, is wel duidelijk zichtbaar dat Samsung gebruikmaakt van digitale zoom. De foto's hebben een 12-megapixelresolutie, maar hebben niet zoveel details als je van een 12-megapixelfoto zou verwachten.

100x Space Zoom-onzin

Hierboven hebben we uitgebreid de telecamera van de Galaxy S20 Ultra besproken, maar verder dan 10x zoom zijn we niet gegaan. Hoe zit het dan met de 100x Space Zoom die het toestel heeft? Met die woorden, die zelfs op de achterkant van het toestel staan, claimt Samsung dat je tot 100x kunt inzoomen. Dat kan daadwerkelijk; in de camera-interface is er zelfs een knop voor gereserveerd. Na 10x kun je nog kiezen voor 30x of 100x. Ook alles daar tussenin is mogelijk door met je vinger de virtuele zoomring te bedienen.

Lees je de kleine lettertjes op Samsungs website, dan staat er dat de 100x-zoomfunctie werkt met Super Resolution Zoom. Dat is volgens de fabrikant 'inclusief digitale zoom, wat kan resulteren in iets lagere beeldkwaliteit'. Dat is zacht uitgedrukt, want het is simpelweg onmogelijk om een zinnig resultaat te krijgen in de 100x-zoomstand.

Op postzegelformaat zien 100x-zoomfoto's er nog enigszins acceptabel uit, maar zodra je een foto aanklikt, blijft daar weinig van over. Dat is niet zo gek, want om tot 100x zoom te komen, schaalt Samsung een minuscuul stukje van de sensor, van 300x400 pixels, op tot een 12-megapixelbestand van 3000x4000 pixels. Volgens Samsung wordt er kunstmatige intelligentie gebruikt bij het upscalen, maar het resultaat is niet veel meer dan een pixelbrij, waarin vrijwel niets is te onderscheiden.

Om te kijken of de zoomfunctie iets toevoegt ten opzichte van zelf een foto uitvergroten, hebben we onderstaande vergelijking gemaakt. De linkerfoto is gemaakt in de 10x-zoomstand, de middelste foto is gemaakt in de 100x zoomstand en de rechterfoto is simpelweg een uitsnede van de linkerfoto, opgeschaald naar 3000x4000 pixels. Het verschil tussen de 100x-zoomfoto en de uitvergrote foto is niet noemenswaardig en wat ons betreft zijn beide resultaten onbruikbaar.

Vlnr: 10x zoom, 100x zoom, uitsnede van 10x zoom handmatig uitvergroot in Photoshop

De ultragroothoekcamera van de Galaxy S20 Ultra lijkt op het eerste gezicht niet veel anders dan die op andere smartphones. Samsung gebruikt een 12-megapixelsensor, een lens met een beeldhoek van 120 graden en een diafragma van f/2.2. Duiken we dieper in de specsheet, dan valt op dat de sensor behoorlijk groot is. De S5K2L7 is een 1/2,6"-sensor met pixels van 1,4 micron. Die beeldsensor is beduidend groter dan die uit de Galaxy S10+ en de iPhone 11 Pro Max. Huawei gebruikt in de P30 Pro ook een relatief grote sensor voor de ultragroothoekcamera, maar dat is een 20-megapixelexemplaar met pixels van 1 micron.

Met zijn grotere pixels moet de ultragroothoekcamera van de S20 Ultra beter presteren bij weinig licht. Wel is de resolutie lager dan bij de S10+ en de P30 Pro, maar de vraag is of dat daadwerkelijk resulteert in foto's met minder detail. Dat zoeken we uit in onderstaande vergelijkingsfoto's.

Vlnr: Samsung S20 Ultra, Samsung S10+, iPhone 11 Pro Max, Huawei P30 Pro

Bij goede lichtomstandigheden is er weinig verschil in beeldkwaliteit. De S20 Ultra heeft een lagere resolutie dan de S10+ en P30 Pro, maar de grotere foto's van die toestellen bevatten niet significant meer detail. Bij de derde foto, waarbij de telefoons vanwege de lichtomstandigheden overschakelen naar een gevoeligheid van 400 iso of hoger, is er wel een duidelijk verschil. De S20 Ultra doet het hier stukken beter dan de S10+ en iPhone met hun kleine sensor.

De softwarematige correctie van lensvervorming werkt goed bij de S20 Ultra; lijnen worden vrijwel helemaal recht weergegeven. Ook de S10+ deed dat al erg goed. De iPhone 11 heeft een duidelijke kromming in de hoeken en bij de P30 Pro is ook wat vervorming zichtbaar in verticale lijnen. Bovendien biedt Huaweis smartphone duidelijk een kleinere beeldhoek.

Ultragroothoekfoto's - Galaxy S20 Ultra

Op papier is de Galaxy S20 Ultra de beste smartphonecamera tot nu toe. De combinatie van een primaire camera, ultragroothoekcamera en telecamera is inmiddels gangbaar bij topmodellen en zien we zelfs steeds vaker in lagere segmenten, maar Samsung stopt achter iedere lens een grotere sensor dan wat we tot nu toe hebben gezien. In de praktijk blijkt indrukwekkende hardware echter niet genoeg om de beste smartphonecamera's van de troon te stoten.

De primaire camera doet het dankzij de grote sensoroppervlakte behoorlijk goed bij weinig licht en bovendien kan het toestel de 108-megapixelbeelden zonder merkbare vertraging omzetten in scherpe 12-megapixelfoto's. De S20 Ultra heeft een veel grotere sensor dan bijvoorbeeld de Pixel 4 en iPhone 11 Pro Max, maar de foto's van Samsungs nieuwe topmodel zijn niet in alle opzichten beter dan wat de topmodellen van Google en Apple produceren. Samsung laat steken vallen bij de verwerking van de beelden. In foto's bij slechte lichtomstandigheden wordt op sommige plekken zoveel ruisreductie toegepast dat details verdwijnen.

Zoomen is een sterk punt van de Galaxy S20 Ultra. Dankzij de periscopische telelens kun je onderwerpen 4x dichterbij halen zonder digitale zoom toe te passen. Tot 10x zoom levert dat in combinatie met digitale zoom behoorlijk goede beelden op. Daarmee verslaat Samsung concurrenten als Apple en Google, maar de Huawei P30 Pro kan in feite hetzelfde. Samsung gebruikt wel een veel grotere sensor voor de telecamera dan Huawei, met ook een veel hogere resolutie. In de resultaten zien we echter geen enorme vooruitgang in detailweergave. Wel zijn de zoomfoto's van de S20 Ultra mooier van kleur en is het dynamisch bereik groter, wat vooral zichtbaar is bij tegenlicht.

De 100x-zoomfunctie die Samsung op het toestel zet, is ronduit onzinnig. Hiervoor wordt het beeld van een piepklein stukje van de sensor enorm uitvergroot en er zijn geen acceptabele foto's mee te maken. Fabrikanten zijn er niet vies van om te claimen dat hun camera's heel ver kunnen inzoomen, maar Samsung maakt het hier wel erg bont. De woorden 100x Space Zoom staan prominent achter op het toestel, maar verwijzen naar een functie waar je niets mee kunt. Dat siert Samsung niet.

Al met al is de S20 Ultra een indrukwekkende cameratelefoon. Hij levert in veel omstandigheden zeer goede foto's af, maar toch hebben we het idee dat er met betere software en algoritmes meer uit de hardware is te halen. We zien geen grote vooruitgang in beeldkwaliteit ten opzichte van goede cameratelefoons met minder indrukwekkende hardware. Samsung heeft al aangegeven dat er een update komt die de beeldkwaliteit moet verbeteren, maar het is onduidelijk wat die precies zal aanpassen. Om de beeldverwerking op het niveau van Google en Apple te krijgen, moet het roer rigoureus worden omgegooid, en het is de vraag of dat met enkele updates kan.